De looptijd verwijst naar de periode gedurende welke een financieel instrument, zoals een obligatie of lening, uitstaat voordat het afloopt of volledig wordt terugbetaald. Het is een cruciaal concept in de financiële wereld en heeft invloed op de risico's en rendementen van deze instrumenten.
Bij obligaties bepaalt de looptijd hoe lang de obligatiehouder de uitgevende instantie zijn geld uitleent. Kortlopende obligaties hebben doorgaans een looptijd van enkele maanden tot enkele jaren, terwijl langlopende obligaties, zoals staatsobligaties, een looptijd kunnen hebben van tientallen jaren. De looptijd heeft invloed op de rentevergoeding die de belegger ontvangt; doorgaans hebben langlopende obligaties een hoger rentepercentage.
Bij leningen is de looptijd de periode waarin de leningnemer de lening moet terugbetalen, en deze kan variëren van enkele maanden tot tientallen jaren. Kortlopende leningen hebben doorgaans lagere rentetarieven dan langlopende leningen.
De keuze voor een korte of lange looptijd is belangrijk bij beleggen en lenen, omdat het de blootstelling aan renterisico en marktschommelingen beïnvloedt. Kortom, de looptijd is een kritische factor bij het beheren van financiële strategieën en het plannen van investeringen of leningen.