Risicotolerantie verwijst naar het niveau van financieel risico dat een belegger bereid is te aanvaarden bij het nemen van beleggingsbeslissingen. Het is een subjectieve maatstaf die afhankelijk is van de individuele voorkeuren, doelstellingen en comfortniveaus van de belegger.
Risicotolerantie is een cruciale factor bij het opstellen van een beleggingsstrategie, omdat het helpt bepalen welke activa of beleggingscategorieën het meest geschikt zijn voor een belegger. Beleggers met een hoog risicotolerantieniveau zijn over het algemeen bereid om meer volatiele activa, zoals aandelen of opkomende markten, te accepteren om potentieel hogere rendementen te behalen. Beleggers met een lage risicotolerantie geven de voorkeur aan minder volatiele en meer conservatieve activa, zoals obligaties of geldmarktfondsen.
Risicotolerantie wordt vaak geëvalueerd met behulp van vragenlijsten en gesprekken met financiële adviseurs. Het is belangrijk om te onthouden dat risicotolerantie niet vaststaat en in de loop van de tijd kan veranderen op basis van levensomstandigheden, financiële doelen en marktontwikkelingen. Het is een belangrijk element bij het creëren van een evenwichtige portefeuille die aansluit bij de behoeften en doelstellingen van de belegger en helpt bij het nemen van weloverwogen investeringsbeslissingen.