AIFMD

AIFMD staat voor de "Alternative Investment Fund Managers Directive" (Richtlijn inzake beheerders van alternatieve beleggingsinstellingen) en is een Europese regelgeving die in 2011 is ingevoerd om het beheer en de distributie van alternatieve beleggingsfondsen in de Europese Unie (EU) te reguleren. Deze richtlijn heeft tot doel beleggers te beschermen, de stabiliteit van de financiële markten te waarborgen en het toezicht op beheerders van alternatieve beleggingsfondsen (AIF's) te versterken.

Belangrijke kenmerken en doelstellingen van de AIFMD zijn onder andere:

Registratie en toezicht: Beheerders van alternatieve beleggingsfondsen (AIFM's) moeten zich registreren bij de toezichthoudende autoriteiten van de EU-lidstaten waarin zij actief zijn. Deze autoriteiten houden toezicht op de naleving van de AIFMD.

Transparantie: AIFM's moeten uitgebreide rapportage verstrekken aan zowel de toezichthouders als de beleggers. Dit omvat informatie over de structuur en strategie van de AIF's en risicobeheerpraktijken.

Vergunning: AIFM's moeten een vergunning verkrijgen om hun diensten in de EU aan te bieden. Deze vergunning wordt verleend door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar de AIFM is gevestigd.

Beperkingen op hefboomwerking: De AIFMD legt beperkingen op aan het gebruik van hefboomwerking door AIF's om risico's te beperken.

Beleggersbescherming: De richtlijn voorziet in beleggersbeschermingsmaatregelen, zoals eisen voor informatieverschaffing en het beheer van conflictbelangen.

Cross-border marketing: AIFM's die in één lidstaat zijn geregistreerd, kunnen hun AIF's op basis van de vergunning in andere EU-lidstaten vermarkten, mits aan bepaalde voorwaarden is voldaan.

Valuation: De AIFMD bevat richtlijnen voor de waardering van activa en het voorkomen van belangenconflicten bij de waardering.

De AIFMD heeft tot doel de regulering en transparantie in de sector van alternatieve beleggingsfondsen te verbeteren en tegelijkertijd de Europese markt voor alternatieve beleggingsfondsen te bevorderen. Het heeft geleid tot een meer gestandaardiseerde aanpak van het beheer en de distributie van alternatieve beleggingsfondsen binnen de EU en heeft het toezicht op deze fondsen versterkt om de stabiliteit van de financiële markten te waarborgen en investeerders te beschermen.